Kampus akademicki jako żywe laboratorium.

W ostatnich dziesięcioleciach szkolnictwo wyższe uległo znacznym przeobrażeniom. Postępująca globalizacja w sferach nauki, gospodarki i polityki, zwiększone wykorzystanie technologii informacyjnych i komunikacyjnych (ICT), nowe sposoby nauczania, uczenia się oraz prowadzenia interdyscyplinarnych badań, a także zmiany w zakresie zachowań oraz oczekiwań studentów spowodowały, że uczelnie na całym świecie stają przed koniecznością dostosowania swoich kampusów do aktualnych wyzwań.

Problem ten potęguje pandemia oraz zmniejszanie się ilości środków publicznych przeznaczanych na edukację wyższą. Dodatkowo rosną koszty adaptacji i utrzymania uczelnianej infrastruktury. 

Budynki

Podczas seminarium „Kampusy akademickie w czasach czwartej rewolucji przemysłowej”, które odbyło się 4 listopada br., poruszono problematykę wpływu kampusów akademickich na dynamikę i kierunek rozwoju uczelni.

W pierwszej kolejności omówiono zmiany, jakie zaszły w uwarunkowaniach kampusów akademickich, wskazując na konieczność rewizji dotychczasowych rozwiązań techniczno-organizacyjnych. W dalszej części wystąpienia prelegentka – dr Małgorzata Rymarzak, przedstawiła strategie kampusowe, które mogą wpłynąć na dostosowanie do wyzwań w warunkach przemysłu 4.0 z uwzględnieniem sfery dydaktyczno-badawczej z uwzględnieniem współpracy między pracownikami i studentami. Doktor Rymarzak zaprezentowała trendy uwzględniające zrównoważony rozwój, stabilność finansową oraz przewagę konkurencyjną uczelni.

W trakcie seminarium, zwrócono uwagę na:

  • postępującą globalizację w sferach nauki, gospodarki i polityki,
  • zwiększone wykorzystanie technologii informacyjnych i komunikacyjnych (ICT),
  • nowe sposoby nauczania, uczenia się oraz prowadzenia interdyscyplinarnych badań,
  • zmiany w zakresie zachowań oraz oczekiwań studentów, które spowodowały, że uczelnie na całym świecie stają przed koniecznością dostosowania swoich kampusów do aktualnych wyzwań.

Prelegentka omówiła wyżej wspomniane trendy w kontekście współczesnych warunków wywołanych pandemią. Zwróciła uwagę na rosnące koszty adaptacji i utrzymania uczelnianej infrastruktury. Przedstawiła także wybrane strategie kampusowe, które mogą wpłynąć na dostosowanie do wyzwań w warunkach przemysłu 4.0 z uwzględnieniem sfery dydaktyczno-badawczej z uwzględnieniem współpracy między pracownikami i studentami.

W trakcie seminarium zaprezentowane zostały trendy uwzględniające zrównoważony rozwój, stabilność finansową oraz przewagę konkurencyjną uczelni. Wśród wymienionych przykładów, które wpisują się we współczesne trendy pojawiły się miedzy innymi:

  • kampus jako żywe laboratorium, które w okresach dwuletnich realizuje inne projekty we współpracy ze sferą gospodarczą;
  • możliwość wdrażania kreatywnych rozwiązań wypracowywanych przez studentów;
  • realizacja misji – „uczenie przez działanie”
  • interdyscyplinarność kampusów – współdzielenie przestrzeni dydaktycznej, infrastrukturalnej, projektowej przez studentów reprezentujących różne dziedziny nauki;
  • przelicznik ilość powierzchni na studenta oraz konieczność poprawki w analizie danych ze względu na uwarunkowania kulturowe, w których mimo wyższego wskaźnika dla kampusów w Polsce nie przekłada się to na przestrzeń dla studentów, w związku z przydziałem przestrzeni dla kadry pracowniczej;
  • innowacyjne rozwiązania tj. kody OR, bezdotykowe otwieranie sal; badanie miejsc koncentracji ludzi i adaptowanie przestrzeni, zarządzanie dostępnością sal, przestrzeń kreatywna, profesjonalne studia do wykładów on-line, elewacje roślinne.

Spotkanie zorganizowane zostało w ramach problemu węzłowego 2.2 Zasoby rozwojowe nowej gospodarki, którego liderem naukowym jest dr Małgorzata Kosała.

***

Zachęcamy do zapoznania się z prezentacją: