Niniejszy raport jest wynikiem prac analitycznych prowadzonych w Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie w zakresie analizy uwarunkowań transformacji energetycznej w odniesieniu do domów jednorodzinnych w Polsce, niepodłączonych do sieci ciepłowniczej.
Punktem wyjścia tych prac jest zdefiniowanie zapotrzebowania energetycznego typowego domu jednorodzinnego o powierzchni 100 m2 w trzech wariantach jego termoizolacji. Następnie zbadane zostały koszty pełnej i częściowej termomodernizacji tego typu domu oraz jej wpływ na zmniejszenie zapotrzebowania energetycznego. W dalszej kolejności dokonano analizy kosztów zmiany źródła ogrzewania i kosztów energii w perspektywie 20 lat. Na tej podstawie określono okres zwrotu poniesionych nakładów inwestycyjnych wynikających ze zmniejszonego zapotrzebowania na energię przy uwzględnieniu cen różnych dostępnych źródeł energii w Polsce.
Już przy obecnym systemie ulg i dotacji poniesione nakłady na termomodernizację zwracają się w okresie od 3-4 lat przy ogrzewaniu elektrycznym, 6 lat przy ogrzewaniu gazem ziemnym lub płynnym oraz pelletem drzewnym, czy 8 lat w przypadku pompy ciepła i węgla. Termomodernizacja domu o powierzchni 100 m2 w przypadku ogrzewania gazem pozwala na zmniejszenie całkowitych kosztów związanych z ogrzewaniem i utrzymaniem instalacji o 76,6 tys. zł w okresie 20 lat. Obecnie najniższe koszty ogrzewania standardowego domu o powierzchni 100 m2 zapewniają w kolejności drewno opałowe, powietrzna pompa ciepła i węgiel wysokoenergetyczny orzech oraz tzw. ekogroszek. W celu minimalizacji ryzyka związanego z niestabilnością cen energii pochodzącej ze spalania paliw kopalnych, jak i ich negatywnym wpływem na środowisko naturalne, należy jak najszybciej dążyć do zwiększenia wykorzystania odnawialnych źródeł energii.
Pełna treść raportu dostępna TUTAJ